Gardner constateerde een aantal systemen van intelligentie in onze hersenen die los van elkaar functioneren. Hij ziet intelligentie als  iets wat bestaat uit minstens acht zelfstandige functies; muzikaal-ritmische intelligentie, logisch-mathematische intelligentie, verbaal-linguïstische intelligentie, visueel-ruimtelijke intelligentie, natuurgerichte intelligentie, lichamelijk-kinesthetische intelligentie, interpersoonlijke intelligentie en interpersoonlijke intelligentie. Gardner stelt dat er bij ieder mens meerdere intelligenties aanwezig zijn en dat iedereen over zijn eigen unieke mix van intelligenties beschikt. De ene persoon is meer visueel en ruimtelijk ingesteld terwijl een ander meer beschikt over verbale en logische intelligenties. Door rekening te houden met deze verschillende vormen van intelligentie en aanknopingspunten binnen lessen te                                                                                                bieden, kunnen meerdere leerlingen bereikt worden (Ebbens &                                                                                                    Ettekhoven, 2016).

Er kan rekening gehouden worden met de verschillende intelligenties door veelzijdig les te geven met gevarieerde werkvormen en verwerkingsopdrachten. 
Van Berben (2014) benoemt de volgende passende voorbeeldopdrachten bij de verschillende intelligenties: